Aanpak rsi - fysiek of mentaal?

Vorige week werd ik gebeld door een bedrijfsarts. Hij was wat sceptisch over onze werkwijze en had wat vragen. Hij had diezelfde dag in de krant gelezen dat er uit een onderzoek was voortgekomen dat de oorzaak van rsi-klachten zit in:

weinig afwisseling in taken
lage waardering van het werk
gelijktijdig telefoon en computer gebruik
overmatige toewijding aan het werk
doorwerken tijdens de lunchpauzes

Maar wat ik vooral interessant vond was dat hij meteen concludeerde dat een methode met een psychologische insteek de enige goede behandeling zou zijn bij rsi-klachten. Hij zei ‘Je kunt immers aspecten als, weinig afwisseling in taken, lage waardering van het werk, overmatige toewijding aan het werk en doorwerken tijdens de lunchpauzes niet middels een fysieke insteek aanpakken.’

Omdat wij in de afgelopen jaren honderden mensen met rsi-klachten hebben geholpen met een methode met een fysieke insteek denk ik dat je dat niet zomaar kunt concluderen. Nagenoeg alle cursisten die bij ons de cursus Pijnvrij bewegen volgen geven aan het einde van de cursus aan dat ze hebben geleerd om beter te bewegen. Maar daarnaast geven ze aan dat ze hebben geleerd om beter met het werk en privéleven om te gaan. En het gaat dan precies om factoren als, overmatige toewijding aan het werk, doorwerken tijdens de lunchpauzes, lage waardering van het werk.

Ik zal uitleggen hoe wij daar naar kijken.Je kunt juist met een fysieke methode mensen ontzettend goed bewust maken van de invloed van deze factoren op het lichaam. Het lichaam geeft al voordat er pijnklachten ontstaan signalen af dat het overbelast raakt. Als je iemand leert om deze signalen te herkennen en juist te interpreteren dan kan iemand daar ook naar handelen.

Zo kan bijvoorbeeld iemand die merkt dat hij spierspanning opbouwt in zijn schouders leren om de spierspanning los te laten. Als het niet meer lukt die spierspanning los te laten omdat hij zich teveel toewijd aan het werk dan weet hij dat de grens is bereikt. Gaat hij toch door dan weet hij dat er klachten gaan ontstaan. De meeste mensen zijn dan in staat om zonder psychologische begeleiding de juiste keuze te maken.